divendres, 21 de setembre del 2007



(...)
el hombre anda perdido si no vuela
no puede comprender la transparencia.

Por eso yo profeso
la claridad que nunca se detuvo
y aprendí de las aves
la sedienta esperanza,
la certidumbre y la verdad del vuelo.

P. Neruda, El vuelo (fragmento)

Gaviota pescando al amanecer
Clicar para ampliar

Nikkon D200 | Nikkor 300 2.8 + 1.4

20 comentaris:

  1. uauuuu! això no ho fet mai!
    Molt bona feina, m'hagues agradat veure la imatge un xic més gran, per veure més detallitus,
    molt bé el poema que acompanya les imatges,

    salutacions,
    cristina

    ResponElimina
  2. qué maravilla...

    no sé qué decir

    Un abrazo

    ResponElimina
  3. "Si em dius adéu
    Vull que el dia sigui net i clar
    Que cap ocell
    Trenqui l'harmonia del seu cant [...]
    Que alas más esplendidas, apunto de alzar el vuelo...
    Besos

    ResponElimina
  4. Me gustan tus pájaros, pajaritos, pajarracos y demás bichejos similares. ¡Aunque para pajarraco tú!
    Perdón por romper la suavidad de la entrada... no lo he podido evitar. ;)

    ¡Muac!

    Parto en desbandada.

    ResponElimina
  5. ay gemelino !..hemos puesto Neruda ambos dos. :-)

    Volar, siempre volar..lo intento cada día, aunque el resultado no es muy bueno -por el momento-

    Petonets

    ResponElimina
  6. y tú me preguntas quién es la gaviota?
    la gaviota eres tú.

    ResponElimina
  7. ´Que fresquito.

    Es lo primero que se me ha venido a la cabez, al ver las aves dandose un chapuzón otoñal.

    Muas.

    ResponElimina
  8. profundo y metafísico Neruda, es una maravilla esa idea del vuelo, de la transparencia que no pesa, de una claridad que no se detiene con sus esperanzas y certidumbres tan necesarias. Precioso, nomésploraria. Acabo de leer a Cacho y la notica dela posible tala de bosque de encinas centenarias, corro a escribir a nuestra dríade para que adelante regreso!!
    volando voy...

    ResponElimina
  9. En el amanecer, al amanecer...
    Vaya una gaviota lista esta, que sabe pescar amaneceres.

    PD:
    Desde ordenateur prestadeur por unos momenteurs.

    aurrevoir.

    ResponElimina
  10. La imagen llena de movimiento y de armonía...diríase que ahora se pondrá de moda "La danza de la gaviota".
    ¿Esa luz la has captado con el 200 mm f2.8?.
    Pd. Como lokita vuelva a cantar a LLuis jo sé de uno que se derrite... ¡ mare meva, nomès faltava aixó ! :-)

    Jordi D.

    ResponElimina
  11. Kiti,
    ya lo he arreglado, se puede ver más grande al clicar encima. A ver si podéis ver las gotas de agua un poco mejor.

    Paula
    Saber que te has pasado por aquí y te ha gustado para mi es mucho, mucho.

    Lokita
    Con Llach no puedo, lo siento. No le quito nada de mérito, que sin duda lo tiene y mucho, pero no puedo con él :(

    Mandarina Azul de Prusia
    (...) nada, esta me la guardo, ya verá... no va a quedar así.

    Gwynette
    ¿Cuantos poetas en legua castellana conocidos hay? Coincidir en éso... Bien ¿no?

    Cacho
    Más arriba que si pajarraco, ahora que si soy una gaviota... no os pienso enseñar más fotos de alimañas!


    Evinchi
    Fresquito sí, las fotos son de abril pero a esa hora hacía fresquito, sí.

    Objeto a
    voy a visitar a Cacho a ver de qué se trata.

    Mosquito
    últimamente tú y yo parece que estamos estamos muy "madrugantes"

    Jordi D
    Con el 300, sí (quan el vulgui provar m'ho diu i fliparàs)

    Lokita
    nada, nada, vosotros mismos, como si no estuviéramos

    Sintagma
    ;)

    ResponElimina
  12. Eso haremos,
    muy amable por prestarnos tu casa, Només.
    (Una cosa, ¿nos puedes llenar la nevera que esta un poco canina, y unas palomitas para picar?)
    Gracias :)

    ResponElimina
  13. Excelentes tomas… y excelente fragmento de escrito!! Me agrada mucho! Felicidades

    ResponElimina
  14. Y tú qué hacías allí al amanecer, Nmp? Esperando a la gaviota?

    ResponElimina
  15. Oh, qué boniiiito cormorán! Qué buena foto, Nmp...

    ResponElimina